مطالعه خصوصیات آزمایشگاهی چسب فیبرینی تهیه شده از پلاسمای تک واحدی

  چکید ه   سابقه و هدف   چسب فیبرینی فرآورده بیولوژیک مشتق از پلاسما است که به طور گسترده‌ای جهت متوقف نمودن خونریزی در حین و بعد از جراحی استفاده می‌شود و نوع اتولوگ و تهیه شده در بانک خون آن، خطر انتقال عوامل عفونی را ندارد. هدف این مطالعه تهیه ترومبین و فیبرینوژن از پلاسمای تازه منجمد شده و مطالعه خصوصیات آزمایشگاهی آن‌ها به منظور تهیه چسب فیبرینی بود.   مواد و روش‌ها   فیبرینوژن با استفاده از سولفات پروتامین از کرایو استحصال و غلظت آن با روش الایزا و روش انعقادی کلاوس تعیین شد. ترومبین با دو روش دستی و دستگاهی تهیه و فعالیت آن با روش اسپکتروفتومتری تعیین گردید. زمان تشکیل لخته با ترکیب ترومبین و فیبرینوژن استحصالی اندازه‌گیری شد. قدرت کشش و قدرت چسبندگی لخته حاصل با دستگاه Tensiometry تعیین شد. بررسی زمان لیز لخته با حلال پذیری در اوره 5 مولار انجام شد.   یافته‌ها   غلظت فیبرینوژن رسوب داده شده با سولفات پروتامین mg/ml 8 ± 73 تعیین شد. بازیافت فیبرینوژن از رسوب کرایو در دمای ˚C 24، 93% بود. زمان تشکیل لخته فیبرینوژن با ترومبین کمتر از 5 ثانیه بود. قدرت کشش لخته و قدرت چسبندگی به ترتیب g/cm2 9/8 ± 60 و g 9 ± 55 بود. میانگین فعالیت ترومبین دستی تولید شده NIH 2/6 ± 6/59 بود اضافه نمودن عامل آنتی‌فیبرینولیتیک به کنسانتره فیبرینوژن، تاثیری در زمان لخته شدن و قدرت کشسانی نداشت.   نتیجه گیری   فیبرینوژن و ترومبین تهیه شده در این تحقیق از لحاظ غلظت، فعالیت، قدرت تشکیل لخته و استحکام لخته ایجاد شده، ماهیت مناسبی برای تولید چسب فیبرینی دارند.   کلمات کلیدی : چسب فیبرینی، فیبرینوژن، ترومبین، پلاسما